„Niedziela Palmowa wprowadza nas w całą tajemnicę Jezusa Chrystusa, a jest to tajemnica paschalna. W niej wszystko osiąga swój zenit. W niej objawia się też do końca, że Bóg jest miłością. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę z tego, czym jest prawdziwa godność człowieka, zbawionego za cenę krwi Syna Bożego i przeznaczonego do wiecznego życia wraz z Nim w miłości.”

„Wielki Tydzień skłania nas do rozważań nad sensem Krzyża, w którym objawienie miłosiernej miłości Bożej osiąga swój szczyt. Zbawiło nas Jego nieskończone miłosierdzie. Ofiarował On z własnej woli swego Jednorodzonego Syna, aby odkupić ludzkość. Czy można nie okazać Mu wdzięczności? Niepowtarzalne dzieło odkupienia oświeca historię i kieruje nią: Bóg bogaty w miłosierdzie, dzięki ofierze Chrystusa, okazuje każdemu człowiekowi swą nieskończoną dobroć. W jaki sposób powinniśmy okazać naszą wdzięczność? W tych dniach liturgia pozwala nam wznosić hymn uwielbienia do Pana, zwycięzcy śmierci, a jednocześnie wzywa nas, byśmy z naszego życia usunęli to wszystko, co nam przeszkadza w upodobnieniu się do Niego.”

„Opowiadanie o męce stawia nas przed obliczem Chrystusa żyjącego w Kościele. Misterium paschalne, które przeżyjemy na nowo w Wielkim Tygodniu, jest zawsze aktualne. Dzisiaj to my jesteśmy współczesnymi Chrystusa i tak jak mieszkańcy Jerozolimy, jak Jego uczniowie i towarzyszące Mu niewiasty, mamy zdecydować, czy też uciekać lub przyglądać się biernie Jego śmierci.”

(św. Jan Paweł II, 2002 r.)