Uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa obchodzona jest w czwartek po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

Święto upamiętnia ustanowienie Najświętszego Sakramentu podczas Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek.

Do ustanowienia święta Bożego Ciała przyczyniły się bezpośrednio objawienia, jakich doznała przeorysza augustianek bł. Julianna z Cornillon w 1209 r.

Święto ustanowiono w 1246 r. dla diecezji Liège (Belgia), a w 1264 r. Urban IV rozszerzył je na cały Kościół.

W Polsce wprowadzono je w 1320 r. w diecezji krakowskiej, a w ciągu XIV w. rozszerzyło się na cały kraj.

„Szczególnie doniosłym, tradycyjnym wyrazem ludowej pobożności eucharystycznej są procesje z Najświętszym Sakramentem (…). Są one niezwykle wymownym świadectwem prawdy, że Pan Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, nadal idzie po drogach świata i przez tę swoją »wędrowną« obecność przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleń chrześcijan: umacnia wiarę, nadzieję i miłość; pociesza w utrapieniach; podtrzymuje w dążeniu do sprawiedliwości i pokoju.”

św. Jan Paweł II

„Chrystus jest chlebem zbawienia dla człowieka wędrującego i pielgrzymującego przez ziemię. Oto dlaczego w uroczystość Bożego Ciała Chrystus w Eucharystii idzie w procesji ulicami, między domami i budynkami, gdzie toczy się codzienne życie. W tajemnicy eucharystycznej bowiem Zmartwychwstały zechciał zamieszkać na zawsze wśród nas, aby każdy człowiek mógł poznać Jego prawdziwe imię, Jego prawdziwe oblicze, i doświadczyć Jego nieskończonego miłosierdzia.”

św. Jan Paweł II